کلاژن

کلاژن پروتئین اصلی بافت پیوندی در حیوانات و فراوانترین پروتئین در پستانداران است که حدود 25 تا 35 درصد از پروتئین کل بدن را تشکیل می دهد. این ماده به طور طبیعی منحصراً در متازوآ از جمله اسفنج یافت می شود. در بافت عضلانی به عنوان یک جز component اصلی آندومیزیم عمل می کند. کلاژن 1٪ تا 2٪ بافت عضلانی را تشکیل می دهد و 6٪ وزن عضلات قوی و تاندینی را تشکیل می دهد. ژلاتین مورد استفاده در صنایع غذایی و صنایع از هیدرولیز نسبی کلاژن حاصل می شود.
کلاژن یکی از پروتئین های ساختاری طولانی و الیافی است که عملکرد آن با عملکرد پروتئین های کروی مانند آنزیم ها کاملاً متفاوت است. بسته های سخت کلاژن به نام الیاف کلاژن یکی از اجزای اصلی ماتریکس خارج سلولی است که از اکثر بافت ها پشتیبانی می کند و از خارج به سلول ها ساختار می بخشد ، اما کلاژن در داخل سلول های خاصی نیز یافت می شود. کلاژن از مقاومت کششی بالایی برخوردار است و جز component اصلی فاشیا ، غضروف ، رباط ها ، تاندون ها ، استخوان و پوست است. همراه با کراتینه نرم ، قدرت و خاصیت ارتجاعی پوست را دارد و تخریب آن منجر به چین و چروک هایی می شود که همراه با پیری هستند. رگ های خونی را تقویت می کند و در رشد بافت ها نقش دارد. در قرنیه و عدسی چشم به صورت بلوری وجود دارد. در جراحی های زیبایی و جراحی سوختگی نیز استفاده می شود. کلاژن هیدرولیز شده می تواند نقش مهمی در مدیریت وزن داشته باشد ، زیرا به عنوان یک پروتئین می تواند برای قدرت اشباع شدن مورد استفاده قرار گیرد.