سیلدنافیل برای ED چگونه کار می کند؟

[نام Brabd] ویاگرا ، Revatio
[کلاس و مکانیسم دارو] تخمین زده شده است که ناتوانی جنسی 140 میلیون مرد در سراسر جهان را تحت تأثیر قرار می دهد. تصور می شود بیش از نیمی از مردان مبتلا به ناتوانی جنسی علت جسمی (پزشکی) دارند. اعتقاد بر این است که باقی مانده ها علل روانشناختی ناتوانی جنسی دارند. دلایل پزشکی ناتوانی جنسی شامل دیابت و بیماری های گردش خون ، عصبی یا اورولوژی است.
     نعوظ آلت تناسلی در اثر گرفتگی آلت تناسلی مرد با خون ایجاد می شود. این اختلاط زمانی اتفاق می افتد که رگهای خونی خون به آلت تناسلی خون را افزایش دهند و رگ های خونی که خون را از آلت تناسلی منتقل می کنند ، باعث کاهش خون می شوند. در شرایط عادی ، تحریک جنسی منجر به تولید و آزادسازی اکسید نیتریک در آلت تناسلی می شود. سپس اکسید نیتریک آنزیم ، گوانیلات سیکلاز را فعال می کند ، که باعث تولید حلقوی گوانوزین مونوفسفات (cGMP) می شود. این cGMP است که با تأثیر بر میزان خونی که رگ های خونی تحویل داده و از آلت تناسلی مرد خارج می کنند ، در درجه اول مسئول نعوظ است.
     سیلدنافیل همچنین فشار خون در شریان ریوی را در شرایط جدی به نام فشار خون شریانی ریوی کاهش می دهد.
     سیلدنافیل آنزیمی به نام فسفودی استراز -5 (PDE5) را مهار می کند که cGMP را از بین می برد. بنابراین ، سیلدنافیل از تخریب cGMP جلوگیری می کند و باعث تجمع و ماندگاری بیشتر cGMP می شود. cGMP هر چه بیشتر ادامه یابد ، طولانی تر شدن آلت تناسلی مرد است.
[تجویز شده برای]      
  سیلدنافیل برای درمان اختلال نعوظ یا به دلیل ارگانیک (شرایط پزشکی) یا روانشناختی (روانشناختی) و فشار خون شریانی ریوی استفاده می شود.
[دوز]                  
   سیلدنافیل به سرعت جذب می شود. حداکثر غلظت های مشاهده شده در پلاسما طی 30 تا 120 دقیقه (متوسط ​​60 دقیقه) از دوز خوراکی در حالت ناشتا حاصل می شود. هنگامی که سیلدنافیل با یک وعده غذایی پرچرب مصرف می شود ، میزان جذب با تاخیر متوسط ​​در حداکثر غلظت 1 ساعت کاهش می یابد.
[تداخلات دارویی]  
  سیلدنافیل اثرات داروهای کاهش دهنده فشار خون را افزایش می دهد. همچنین باعث کاهش فشار خون نیترات ها می شود ، به عنوان مثال ایزوسوربید دی نیترات (Isordil) ، ایزوسوربید مونونیترات (Imdur ، Ismo ، Monoket) ، نیتروگلیسیرین (Nitro-Dur ، Transderm-Nitro) که در درجه اول برای درمان آنژین استفاده می شود. بیمارانی که نیترات می خورند نباید سیلدنافیل دریافت کنند.
سایمتیدین (Tagamet) ، اریترومایسین ، کتوکونازول (Nizoral) ، ایتراکونازول (Sporanox) و میبفرادیل (Posicor) می توانند باعث افزایش قابل توجه میزان سیلدنافیل در بدن شوند. بیمارانی که از این داروها استفاده می کنند در صورت استفاده از سیلدنافیل باید با دقت مشاهده شوند.
انتظار می رود که ریفامپین سطح خون سیلدنافیل را کاهش دهد و احتمالاً اثربخشی آن را کاهش دهد.
[حاملگی] اگرچه آزمایش گسترده روی حیوانات اثری منفی بر روی جنین نشان نداده است ، سیلدنافیل در زنان باردار مورد مطالعه قرار نگرفته است. هیچ تاثیری بر تعداد اسپرم یا تحرک اسپرم در مردان وجود ندارد.
[عوارض جانبی] تقریباً 15٪ افرادی که سیلدنافیل مصرف می کنند عوارض جانبی را تجربه می کنند. شایع ترین عوارض جانبی گرگرفتگی صورت (1 در 10) ، سردرد (1 در 6) ، درد معده ، گرفتگی بینی ، حالت تهوع ، اسهال و عدم تمایز بین رنگ های سبز و آبی است.