الی جونز

الی جونز (1850-1933) یک پزشک پزشکی در قرن 19-20 بود که ادعا می کرد قادر به درمان سرطان است. او نویسنده کتاب سرطان است - علل ، علائم و درمان آن - ارائه نتایج بیش از چهل سال تجربه در درمان پزشکی این بیماری و داروهای مشخص.
جونز به دلیل وابستگی آن به کاتارزیک های سخت مانند کالومل ، پزشکی متعارف را آموخت و XNUMX سال قبل از تصمیم گیری برای مضر بودن دارو ، XNUMX سال تمرین کرد. وی سپس به طب الكترونیكی روی آورد ، كه به عصاره های گیاهی از جمله بومیان آمریكا تكیه می كرد ، به مدرسه بازگشت ، فارغ التحصیل شد و برای پنج سال دیگر طب الكتریكی را تمرین كرد. او تصمیم گرفت که هومیوپاتی را بیاموزد ، به مدرسه بازگشت و سپس به عنوان هومیوپات تمرین کرد. وی سپس به فیزیولوژی پزشکی روی آورد و پس از تحصیل ، این کار را برای پنج سال دیگر انجام داد. و سرانجام ، وی نمکهای سلول بیوشیمیایی دکتر ویلهلم هاینریش شوسلر را مطالعه کرد ، که شبیه هومیوپاتی است ، اما متکی به نمکهای موجود در بدن است و چنین عملی را انجام می دهد. پس از ورود به مدارس مختلف پزشکی زمان خود ، جونز با استفاده از تمام مدارسی که آموخته بود یک عمل تجربی را ایجاد کرد. او تمایل داشت که از دوز تنتور گیاهی یا دوز مادر هومیوپاتی با دوز بالا استفاده کند. داروی قطعی وی عصاره های گیاهی با دوز ow را پیشنهاد کرده و مخالفت غیرهموپایان را برانگیخته است.
جونز همچنین مجله ای از حقایق درمانی را برای پزشک پرمشغله منتشر کرد که به پزشکان تجربه موافق و موافق انواع درمان ها را می داد. شماره های 1912 و 1913 توسط دیوید وینستون رونویسی شده است.